نام انگلیسی:Brown bear
نام علمی:Ursus arctos
خانواده:Ursidea خرس ها
خرس قهوه ای بزرگترین گوشتخوار ایران هست، که البته بر خلاف تصور همه بیشتر از مواد گیاهی بنده خدا استفاده میکنه و هر از گاهی هم از حشرات و ماهی و مهره داران کوچک. ( بیچاره با این عظمتش حشره میخوره)!!!در واقع خرس ها رو در دسته همه چیز خواران قرار میدن و دندان های آسیاب خرس ها در مقایسه با سایر گوشتخواران بسیار پهن تره و جویدن گیاهان را آسان تر میکنه.
از نظر زیستگاهشون باید بگم که در بهار و تابستان ها توی علفزارهای مرتفع مناطق کوهستانی بندگان خدا علف و حشره تازه میل میکنن و توی پاییز هم میرن داخل جنگل و آلوچه جنگلی و میوه بلوط میخورن! فصل زمستان هم که مواد غذایی کم میشه به خواب زمستانی میرن.(دست کمی از مرتاض ها نداره ها، زندگی مشقت باری داره با این هیکل)
مشخصات ظاهری خرس ها: جثه ای بزرگ، گوش هایی ریز و گرد، دمی بسیار گوچک و گاهی نامشخص، سر پهن، چشم های ریز و نزدیک بهم و پوزه ای کشیده. بدنش از موهای بلند و کشیده پر شده و رنگ موها گاهی از زرد روشن تا قهوه ای تیره متغیره!
خرس ها از لحاظ فیزیکی بسار شبیه انسان هستن، به این دلیل که در دست و پا5 انگشت دارند و در هنگام راه رفتن هم روی 2پا می روند، کف رو هستند،رد پای خرس روی خاک شبیه رد پای انسان هاست. از نظر تغذیه هم که مثل انسان همه چیز خوار است.
خرس ها در فصل زمستان چون غذا کم و هوا به شدت سرد میشه، برای کاهش مصرف انرژی به خواب زمستانی میرن، اما این به این معنی نیست که کل 3ماه رو خوابن... و گاهی در بعضی روزها که هوا کمی گرمتر میشه، بیدار میشن و میرن بیرون هواخوری و بعد دوباره میان میخوابن تا کلا هوا خوب بشه.
خرس ها برخلاف چثه بزرگ و رعب برانگیزشون کبریت بی خطرن و فقط زمانی باید ازشون ترسید که :
1- تازه از خواب زمستانی بیدار شدن و بسیار گرسنه هستن.
2- خرس های ماده ی بچه دار، برای حفاظت از جون بچه شون.
3- یا خرس هایی که جایی برای خواب زمستانی پیدا نکردن.
که در این مواقع بسیار مهاجم هستند و جنگ رو به فرار ترجیح میدن.
بسیار شکمو هستند و همیشه در حال خوردن به طوریکه روزی 40 کیلوگرم غذا میخورند و در تابستان 180 کیلوگرم چربی ذخیره میکنند که در فصل زمستان به دادشون برسه!
زمان جفتگیری خرس قهوه ای در تابستان و توله ها در زمستان به دنیا میان.
پراکنش خرس قهوه ای در ایران از شمال شرق به شمال غرب و سپس جنوب غرب است، یعنی به عبارت ساده تر از شمال خراسان تا آذربایجان و بعد لرستان و خوزستان و فارس میرسه.
نام علمی:Ursus arctos
خانواده:Ursidea خرس ها
خرس قهوه ای بزرگترین گوشتخوار ایران هست، که البته بر خلاف تصور همه بیشتر از مواد گیاهی بنده خدا استفاده میکنه و هر از گاهی هم از حشرات و ماهی و مهره داران کوچک. ( بیچاره با این عظمتش حشره میخوره)!!!در واقع خرس ها رو در دسته همه چیز خواران قرار میدن و دندان های آسیاب خرس ها در مقایسه با سایر گوشتخواران بسیار پهن تره و جویدن گیاهان را آسان تر میکنه.
از نظر زیستگاهشون باید بگم که در بهار و تابستان ها توی علفزارهای مرتفع مناطق کوهستانی بندگان خدا علف و حشره تازه میل میکنن و توی پاییز هم میرن داخل جنگل و آلوچه جنگلی و میوه بلوط میخورن! فصل زمستان هم که مواد غذایی کم میشه به خواب زمستانی میرن.(دست کمی از مرتاض ها نداره ها، زندگی مشقت باری داره با این هیکل)
مشخصات ظاهری خرس ها: جثه ای بزرگ، گوش هایی ریز و گرد، دمی بسیار گوچک و گاهی نامشخص، سر پهن، چشم های ریز و نزدیک بهم و پوزه ای کشیده. بدنش از موهای بلند و کشیده پر شده و رنگ موها گاهی از زرد روشن تا قهوه ای تیره متغیره!
خرس ها از لحاظ فیزیکی بسار شبیه انسان هستن، به این دلیل که در دست و پا5 انگشت دارند و در هنگام راه رفتن هم روی 2پا می روند، کف رو هستند،رد پای خرس روی خاک شبیه رد پای انسان هاست. از نظر تغذیه هم که مثل انسان همه چیز خوار است.خرس ها در فصل زمستان چون غذا کم و هوا به شدت سرد میشه، برای کاهش مصرف انرژی به خواب زمستانی میرن، اما این به این معنی نیست که کل 3ماه رو خوابن... و گاهی در بعضی روزها که هوا کمی گرمتر میشه، بیدار میشن و میرن بیرون هواخوری و بعد دوباره میان میخوابن تا کلا هوا خوب بشه.
خرس ها برخلاف چثه بزرگ و رعب برانگیزشون کبریت بی خطرن و فقط زمانی باید ازشون ترسید که :
1- تازه از خواب زمستانی بیدار شدن و بسیار گرسنه هستن.
2- خرس های ماده ی بچه دار، برای حفاظت از جون بچه شون.
3- یا خرس هایی که جایی برای خواب زمستانی پیدا نکردن.
که در این مواقع بسیار مهاجم هستند و جنگ رو به فرار ترجیح میدن.
بسیار شکمو هستند و همیشه در حال خوردن به طوریکه روزی 40 کیلوگرم غذا میخورند و در تابستان 180 کیلوگرم چربی ذخیره میکنند که در فصل زمستان به دادشون برسه!
زمان جفتگیری خرس قهوه ای در تابستان و توله ها در زمستان به دنیا میان.
پراکنش خرس قهوه ای در ایران از شمال شرق به شمال غرب و سپس جنوب غرب است، یعنی به عبارت ساده تر از شمال خراسان تا آذربایجان و بعد لرستان و خوزستان و فارس میرسه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر