قلمم را بر مي دارم
كاغذ سفيد را پر از حركات پرپيچ و خم زندگي مي كنم
از زندگي مينويسم زندگي اي كه تمامش سوالات بي جواب
قلم بي جان در يادآوري خاطرات جان مي گيرد
سختي زندگي را به ياد مي اورد و شيريني آنرا نيز
برگشت به عقب كودكي نوجواني و حال
سخت است زيستن ولي زيباست اين دشواري
در گذر زمان بايد برگشت گاهي
بايد ديد چگونه گذشت لحظات پي در پي
قلم ياري ام نميكند كاغذ را پر كنم
و ميگويد اين تقدير است كه باقيمانده كاغذ را پر ميكند
آ.روزبهاني
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر